Demeure seigneuriale
En sortant de la chapelle, nous nous dirigeons vers la place du château. En passant à gauche nous avons la vue du chevet de la chapelle.
1er age Roman (11ème s.) bâtiment en pierres inégalement taillées, assemblées en joints épais et animés par des arcatures aveugles, encadrées de lesènes (piliers ornementaux) et souligné de dents d’engrenage. Elle est agrémentée de 3 baies en meurtrières à double ébrasement (vitraux).
Après être passé sous l’arc, à droite, vous avez une vue sur les gorges de l’Hérault (visible du haut du donjon) et sur la filature de soie des frères Valmalle ayant fonctionné pendant 50 ans depuis sa construction en 1838. Par la suite elle a été transformée en usine à chaux (classée monument historique en 1992).
La Place du château, à gauche, était la demeure seigneuriale, habitation des co-seigneurs et des chevaliers.
Ce point culminant du rocher est un point de défense depuis la plus haute antiquité (soubassement ROMAIN). Cette habitation fut en partie endommagée en 1505. Le seigneur de La Roque l’a donnée à cette date aux De Roquefeuil (apparentés), qui l’ont reconstruite, d’où son architecture Renaissance.
A droite la maison de défense aux soubassements Carolingiens (St Brès) en surélévation 12ème siècle, partie de défense : barbacanes (pigeonniers) et acrotères. En surélévation, au 19eme siècle magnanerie individuelle (élevage de vers à soie en cocons).
Leaving the chapel we head in the direction of the Place du Château. To the left we have a view of the chapel chevet which is cut in irregular stone, set with thick jointing and blind buttresses, and framed by ornamental columns and cog-like figures. It is decorated with three double bays in the form of loopholes which house stained glass windows. It dates from the first period of Romanesque architecture (11th century).
After passing beneath the stone arch we have a view over the Hérault river gorges and the silk works of the Brothers Valmalle which functioned for 50 years from its construction in 1838. Thereafter it was transformed into a lime works and was listed as a historic monument in 1992.
Place du Château : to the left the Seigneurial residence (demeure seigneuriale), the home of the co-seigneurs and knights. It lies on the highest point of the rock, a natural site for defence since antiquity (the foundations are Roman). It was partially damaged in 1505 when the Seigneur de La Roque surrendered it to the De Roquefeuil family (related by marriage) who rebuilt it in Renaissance style.
To the right the fortified house rising from its Carolingian (St Brès) foundations with a further section from the 12th century providing extra defensive features : these include a barbacane (dovecote) and acrotères (ornamental pedestals which supported statues). Beneath the roof can be seen a 19th century private magnanerie (an attic area converted into a space used to breed silk worms in their cocoons).
We return to our departure point by following the 14th century rampart levelled at the time of Richelieu. To the left, a glimpse of the keep, the bell and the chimney of the main castle building.
Schlossplatz
Wir verlassen jetzt die Kapelle und gehen in Richtung Schlossplatz . lm Vorbeigehen links , haben wir die Sicht auf den Apsis der Kapelle . Erstes romanisches Zeitalter 11.Jh , ein Gebäude aus Steinen unregelmässig gehauen , zusammengefügt mit starken Fugen , beherrscht von Blindbogen , umrandet von verzierten Säulen , betont durch Zahnhalterungen . Verziert durch 3 Fensteröffnungen (vitrail) . Rechts nach der Unterführung , haben wir einen Ausblick auf die Schluchten der Hérault , sichtbar vom Bergfried aus . Links auf dem Schlossplatz das Anwesen des Schlossherrn , Wohnsitz seiner Familie , des Adels . Der höchtste Punkt der Felsspitze war seit der ältesten Antike ein Verteidigungs werk mit römischen Untermauerungen . Es wurde im Jahre 1505 teilweise zerstört , der Schlossherr de La Roque , übergab es in dieser Zeit der Familie De Roquefeuil , die es wieder erbaute , deshalb seine heutige Architektur der "Renaissance". Rechts davon ein Verteidigungswerk mit karolingischen Unterbauten (St.Brès) , erhöht im 12.Jh . Teile der Verteidigung : ein vorgeschobener Ausbau mit Verzierungen . Im oberen Teil , aus dem 19.Jh , finden wir eine eine Seidenraupenzucht.
Plein van het kasteel
De kapel verlatend gaan we in de richting van het kasteelplein. Aan de linker zijde zien wij het hoofdeinde van de kapel.
1e Romeinse tijd (11e eeuw), gebouwd met ongelijkmatig gehouwen gesteente, bijelkaar gehouden met dikke bouten en opgedirkt met blinde kleine bogen, omlijst met lisènes (versierde pilaren) en vestigt de aandacht op de tanden van het drijfwerk. Zij is versierd met 3 verwijde schietgaten.
Na onder de boog zijn gelopen, aan de rechter zijde, ziet U uit op de gorges van de Hérault (zichtbaar vanuit de hoogte van de donjon) en op de zijdespinnerij van de gebroeders Valmalle, die gedurende 50 jaren na haar constructie in werking was. Vervolgens is zij omgebouwd tot een kalkfabriek (in 1992 geclassificeerd als historisch monument).
Links van het plein van het kasteel was het verblijf van de Seigneur, woning van de co-seigneurs en van de ridders. Dit hoogste punt van de rots is een verdedigingspunt sedert de oudheid (romaans onderbouw). Dit verblijf werd gedeeltelijk beschadigd in 1505. De Heer de La Roque heeft op die datum dit aan de De Roquefeuil (aanverwant) gegeven, die het hebben herbouwd, vandaar zijn Renaissance architectuur.
Rechts van het verdedigingshuis met Carolingische grondmuren (St Brès) en verhoogd in de 12e eeuw, een gedeelte voor de verdediging : schietgaten (duiventilgaten) en uitstekende voetstukken. In de bovenbouw, een afzonderlijke zijderupskweekplaats uit de 19e eeuw.